เช้าวันนี้ปั่นจักรยานไปถึงตีนสะพานสาทร เจอจักรยานอีกคันหนึ่งปั่นอยู่ข้างหน้า แต่งตัวเต็มยศ พร้อมหมวก ท่าทางไม่ทะมัดทะแมงเท่าไร แถมปั่นช้ามากๆ เห็นแล้วนึกถึงตัวเองตอนแรกๆเหมือนกัน ตอนนั้นจักรยานฟูลซัส 6 เกียร์ โดนจักรยานแม่บ้านแซงบนเนินสะพานสาทร รู้สึกเจ๋งสุดๆ (คนปั่นเป็นฝรั่ง) มีการหันมาทักด้วย วันนี้ได้ทีบ้าง เลยเร่งสปีดปั่นแซงขึ้นไป ทันทีที่แซงได้ความคิดต่างๆก็วิ่งเข้ามา (จะหันไปทักดีป่าววะ กลัวเขาอาย) (แซงขึ้นมาแล้ว รู้สึกเท่สาด) (กูจะพ้นสายตามันยังวะ แม่งมองมาอยู่แน่เลย) ฮ่า ฮ่า
ตอนกลางคืนปั่นกลับบ้าน ขณะปั่นอยู่กลางสะพาน (เพิ่งจะรู้สึกว่าสะพานสาทรไม่มีทางราบ มีแต่เนินขึ้นกับเนินลง) โดนแซงไปแบบทิ้งห่าง ความคิดก็วิ่งเข้ามา (โหย จักรยานมึงแพงกว่า ดีกว่า มึงก็ต้องปั่นง่ายกว่าดิวะ) แล้วก็นึกได้ขึ้นมาว่า หรือเมื่อเช้าไอคนที่เราแซงมันก็จะคิดแบบนี้มั่งวะ
